زنبور محو تو ام
محو تو ام

توامان
به تو می‌اندیشم
و شهدی که
به شهادت ناظران
مبادله نمی‌شود

از شکلی به شکل دیگر
به پاهای محو‌ام می‌چسبد
و گرداگرد گرده‌ها
تو را بارور می‌کند

کودکان ما جدا جدا
رشد می‌کنند

یکی درباری می‌شود
یکی کارگری
در باغ انقلاب

اردیبهشت ۱۴۰۴ – برلین

I am your blurred bee,
Absorbed by you

Simultaneously
Thinking about you

And the nectar which
isn’t transactional according to witnesses

From one form to another,
Sticking to my legs

Surrounded by pollens
Fertilizes you.

Our children, though,
will grow separately

One, in royal court
The other, becomes a worker
in the garden of revolution!

– April 2025 – Berlin