Skip to content

Beak of lies

‘Beak of Lies’ is based on a poem of the same name by Amirali Ghasemi.
It has been a while he has been collecting his empty asthma inhalers used here to visualize the poem. Mahoor Mirshakkak recorded the audio and video of the piece as Amirali Ghasemi re-performed the part, previously performed as a part of the ‘Burning Things’ project in live-streaming.
The gloomy and bizarre words emulate events surrounding us in 2020 besides the political climate that made it even worse. The calm atmosphere of the analog lab creates an immediate unbalance when the mechanical aspect of making Photograms (without papers) creates a passing moment: the words will only last for a few seconds. Though it is enough for the performer to read them, the words will inevitably disappear into the void.

‘Burning Things’ is an archival installation/expanded cinema project. It developed and executed in quarantine period as a self-assigned residency program at New Media Projects.

 

Beak of Lies
(From “Burning Things” Project)
A video by Mahoor Mirshakkak
Word & Act by Amirali Ghasemi
September 2020 – Persian with English Subtitles

منقار دروغ

کلمه و اجرا: امیرعلی قاسمی
ویدیویی از ماهور میرشکاک
شهریور ۱۳۹۹

«منقار دروغ»، اجرایی بر اساس شعری به همین نام از امیرعلی قاسمی است. او مدتی است که اسپری‌های خالی آسم‌اش را جمع می‌کند و در اینجا برای دادن وجهی تصویری به شعر «منقار دروغ» از آن‌ها استفاده کرده است. ویدیویی که در اینجا می‌بینید، نسخه‌ای از اجرای این قطعه است که مختص لنز و میکروفون ماهور میرشکاک باز-اجرا شده است. این اجرا پیش‌تر به‌عنوان بخشی از پروژه «چیزهای در حال سوختن» به شکل استریم زنده ارائه‌شده بود.

کلمات تیره‌وتار و عجیب‌وغریب این شعر، منعکس‌کننده حوادث پیرامون ما در سال ۱۳۹۹ بعلاوه فضای سیاسی است که همه‌چیز را ازآنچه بود، بدتر کرد.
همان موقع که جو آرام لابراتوار ظهور عکس، تعادل جاری را بر هم می‌زند، ساخت فوتوگرام (بدون کاغذ) تداعی‌کننده لحظاتی گذرا می‌شود: کلمات فقط برای چند ثانیه دوام می‌آورند. اگرچه همین هم برای خواندن آن‌ها کافی است، اما به‌طور حتم همه‌شان به عدم خواهند پیوست.

«چیزهای در حال سوختن» یک پروژه بایگانی/ سینمای بسیط است که در دوران قرنطینه به‌عنوان یک برنامه اقامتی خودانگیخته در فضای پروژه‌های نیومدیا شکل گرفت و به اجرا درآمد.